Van de Cauberg naar Col de la Colombiere 2
2-4-2016
Na de Bike4Parkinson 2015 kreeg ik de smaak te pakken van het fietsen. Zat ik 3 jaar geleden nog in een scootmobiel, vorig jaar fietste ik 60 kilometer rond Valkenburg.
Ik was op zoek naar een fiets uitdaging in juni /juli om me daarna te richten op bike4parkinson2016 in september. Die heb ik gevonden bij fietsenvoor.nl. Die gaan de col de la Colombiere 1e cat. in Frankrijk op fietsen voor de Parkinson verenging.
Hoe organiseer je zoiets? Door het Draaiboek bike4parkinson door te nemen kan ik volledig focussen op het fietsen zoals afgelopen september. Er is een goede fiets simulatie te huur, dus op die manier kan ik de route verkennen en het trainen kan beginnen.. Ook de gezondheid en medische tegen slagen en vang ik goed op en van mijn cardioloog krijg ik groen licht, Middels een goede fiets-simulatie kan ik de route verkennen. De medische issues in acht nemend geeft ook de cardioloog groen licht.
Het trainen kan beginnen!
Maar col de la Colombiere ligt net iets verder weg dan de Cauberg in Valkenburg. Terwijl afgelopen bike4parkinson de avond en nacht er voor de ene na de andere vriend vanuit het hele land na hun werk aan kwam om mee te fietsen, ligt dat nu totaal anders. Voor een gezond iemand is dat in die zin geen probleem, gewoon zelf gaan. Ik kan niet alleen daarheen reizen, ik heb daar vanwege de Parkinson de niet meer de hersenen voor. En dat terwijl ik fietsenvoor.nl ben aangegaan om dat ik juist lichamelijk zo gezond en goed ben op dit moment.
Echter een beklimming bestaat niet alleen uit fietsen. De col de la Colombiere ligt net iets verder weg dan de Cauberg in Valkenburg. Afgelopen bike4parkinson kwamen vrienden uit het hele land om mee te fietsen, ligt dat nu totaal anders. Voor een gezond iemand is dat in die zin geen probleem, gewoon zelf gaan. Ik kan niet alleen daarheen reizen, ik heb daar vanwege de Parkinson de niet meer de hersenen voor. En dat terwijl ik fietsenvoor.nl ben aangegaan om dat ik juist lichamelijk zo gezond en goed ben op dit moment.
Wat nu…. Moet ik nu stoppen aangeslagen en passief thuis in een hoek gaan zitten voor dat we echt begonnen zijn? De officiële kick off van fietsenvoor.nl over drie weken. Na wat getob heb ik aangeklopt bij fietsenvoor.nl en de Parkinson verenging om het verhaal uit een te zetten. Bij de kick-off gaan we kijken hoe dat kan worden opgelost.
18-04-2016
De Kick-off was als een warme deken. En qua logistiek komt het goed. Als ik nu de balans op maak, kijk ik weer verbaast terug. Doordat het probleem van komen in Frankrijk en het regelen van overnachtingen een dusdanig abstracte klus voor me was, werd het een blokkade, ook na het open gooien. Drie weken wachten op de kick-off was lang. Aangezien ik niet meerdere dingen naast elkaar kan doen heeft het wachten ook allerlei andere lopende zaken afgeremd. En ik weet dat dat nu eenmaal zo is en werkt bij mij nu ik Parkinson heb. Maar elke keer als ik langs zo’n blokkade heen kom ben ik weer verbouwereerd. Was dat echt zo moeilijk? Ja blijkbaar. Even heel diep in en uitademen. Eigen tempo. Eén ding tegelijk. Focus.
Het plan was vol trots te bloggen over hoe het gaat , lekker te trainen en me laten sponseren om de promotie en voorlichting van de Parkinson vereniging te up-daten en te vernieuwen! Dat plan staat nog steeds, alleen de toon is anders. Geen stoer verhaal over hoe ik de berg en daar mee ook voor even de ziekte overwin. Maar fragmenten van waar ik onderweg naar de voet van col de la Colombiere tegen aan loop. Welkom in mijn wereld. Welkom in een wereld met Parkinson.
Word vervolgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten